بهترین روش های مراقبت از گیاه بروملیاد Bromeliad

مقدمه

رشد بروملیاد ممکن است در نگاه اول دشوار به نظر برسد، اما می تواند به راحتی با شرایط معمولی خانه با مجموعه ای از رنگ ها و بافت های خیره کننده خود سازگار شود. اگرچه بسیاری از آنها بسیار براق هستند، اما بروملیادها به اندازه گیاهان شاخ و برگ زیبا با برگ هایی به رنگ های قرمز، سبز، بنفش، نارنجی و زرد و با نوارها، راه راه ها، خال ها و سایر ویژگی ها محبوب هستند. بروملیادها گیاهان نسبتاً دیر رشدی هستند و یک تا سه سال طول می کشد تا به گیاهان گلدار تبدیل شوند.

مراقبت از بروملیاد

به طور کلی، بروملیادها برای شکوفه دادن به مجموعه ای از شرایط نسبتاً خاص نیاز دارند. البته این شرایط از جنس به جنس دیگر و حتی از گونه ای به گونه دیگر در یک جنس متفاوت است. چرخه شکوفه آنها تحت تأثیر طول روز، دما، رطوبت، آب و تغذیه است. برای تعیین بهترین روش رشد آنها باید در مورد جنس ها و گونه های خاص تحقیق کنید.

گونه های بروملیاد می توانند زمینی (رشد در خاک) یا اپی فیتیک (چسبیده به درختان و جذب مواد مغذی از طریق برگ هایشان) باشند. زمانی که به عنوان گیاهان آپارتمانی رشد می کنند، هر دو نوع معمولاً در مخلوط گلدانی متخلخل و با زهکشی خوب رشد می کنند. به عنوان یک قانون کلی، بروملیادها در شرایطی مشابه ارکیده های اپی فیتی رشد می کنند. با این حال، آنها به طور قابل توجهی بیشتر از ارکیده ها در برابر نوسانات دما، خشکسالی و تغذیه بی دقت تحمل بالاتری دارند.

هنگامی که برومیلیاد به عنوان گیاه سرپوشیده کشت می شود، اکثر بروملیادها هم گونه های اپی فیتی و هم گونه های زمینی – معمولاً در مخلوطی از خاک گلدان و ماسه کاشته می شوند.

 آبیاری گیاه یا از طریق مرطوب کردن خاک یا از طریق پر کردن فرورفتگی مرکزی (“فنجان”) که توسط گل سرخ برگ ها تشکیل شده است انجام می شود.

نور

جنس های مختلف بروملیاد نسبت به سطوح مختلف نور تحمل دارند. برخی می توانند در برابر آفتاب کامل استوایی نیز مقاومت کنند، در حالی که برخی دیگر به سرعت می سوزند. به طور کلی، واریته‌هایی که برگ‌های نرم، انعطاف‌پذیر و بدون خار دارند، معمولاً نور کمتری را ترجیح می‌دهند، در حالی که آنهایی که برگ‌های سفت و سخت دارند، نور غیر مستقیم روشن را ترجیح می‌دهند.

بروملیاد های مایل به زرد ممکن است نور زیادی دریافت کنند، در حالی که گیاهانی که سبز تیره یا کشیده هستند ممکن است نور کمی دریافت کنند. افزایش قرار گرفتن در معرض نور می تواند به شکوفایی گیاه کمک کند، مشروط بر اینکه شرایط دیگر مناسب باشد.

خاک

بروملیادهایی که در داخل خانه رشد می کنند در خاک گلدانی که رطوبت را در خود نگه می دارد و زهکشی شده سریع رشد می کنند. مخلوطی از دو سوم خاک مبتنی بر ذغال سنگ نارس و یک سوم ماسه معمولا ایده آل است. همچنین می توانید از مخلوط ارکیده، زغال چوب یا مخلوط گلدانی بدون خاک استفاده کنید. بسیاری از بروملیادهایی که اپی فیت هستند را می توان در گلدان پرورش داد، همچنین می توانید سعی کنید آنها را به عنوان “گیاهان هوایی” که روی تخته ها یا کنده ها نصب شده اند (معمولاً با چسب یا چسب محکم می شوند) پرورش دهید.

آب

اگرچه این گیاه بومی مناطق گرمسیری و مرطوب است، اما برخی گونه ها نسبت به شرایط خشکی تحمل بالایی دارند. آنها خاک مرطوب و نه غرقابی را ترجیح می دهند. در یک خانه با دمای معمولی، معمولاً نیازی نیست که فنجان مرکزی گیاه دائماً پر از آب باشد. اما اگر سطح نور و درجه حرارت بالا باشد این مور باید رعایت شود. اگر بروملیاد خود را به صورت مرکزی آبیاری می کنید، هر چند وقت یکبار فنجان مرکزی را بشویید تا نمک های انباشته شده از بین برود. اما به طور کلی کافی است در طول فصل رشد به صورت هفتگی این گیاهان را در خاک آبیاری کنید و در طول دوره استراحت زمستانه آبیاری را به بیشتر از نصف کاهش دهید. هرگز اجازه ندهید گیاه در آب راکد بماند، زیرا بروملیادها مستعد پوسیدگی ریشه هستند.

قبل از آبیاری صبر کنید تا حدود 4 الی 5 سانتیمتر بالای خاک در لمس خشک شود. گیاهانی که به‌عنوان اپی‌فیت (مانند گیاهان هوازی بدون خاک) رشد می‌کنید، نیاز به مراقبت بیشتری دارند: آنها را با یک بطری اسپری مه‌پاش کنید و هفته‌ای یک‌بار در آب غوطه‌ور کنید.

دما و رطوبت

بروملیادها نسبت به تغییرات دما مقاوم هستند، اما بیشتر بروملیادها نیاز به محافظت در برابر سرما دارند. اگر می خواهید این گیاهان را به چشم انداز خود اطراف خود اضافه کنید اما در آب و هوای با دمای انجماد زندگی می کنید، کاشت بروملیادها را در گلدان هایی که می توان در زمستان به داخل آن آورد، در نظر بگیرید. بروملیادها دمای بین12 تا 27 درجه سانتیگراد را ترجیح می دهند. اگرچه برخی از انواع مقاوم به سرما می توانند تا دمای 6- درجه دوام بیاورند، اما معمولاً نباید در معرض دمای کمتر از 4 درجه قرار گیرند. برروملیاد را می توان در بسیاری از آب و هواها در طول تابستان به فضای باز منتقل کرد. به یاد داشته باشید: بروملیادها بومی جنگل های گرمسیری، مرطوب، سایه دار هستند یا در درختان رشد می کنند. سعی کنید این شرایط را برای گیاهان خود تقلید کنید.

کود

بروملیاد گیاه تغذیه کننده سنگینی نیستند. در طول فصل رشد، از کود مایع رقیق شده با قدرت یک هشتم یا یک چهارم استفاده کنید و هر دو تا چهار هفته یکبار گیاه را کود دهید. از تغذیه بروملیاد بالغ در زمستان یا زمانی که گیاه شروع به گل دادن می کند خودداری کنید.

انواع بروملیاد

اگرچه بروملیادهای آپارتمانی معمولاً در مخلوط گلدانی رشد میکنند، اما بسیاری از گونه‌ها وقتی در محدوده بومی خود – مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری قاره آمریکا – یافت می‌شوند، به صورت اپی‌فیتی هستند. برخی از جنس های رایج بروملیادها که به عنوان گیاهان آپارتمانی استفاده می شوند عبارتند از:

Guzmania:

این جنس شامل بسیاری از رایج ترین و در دسترس ترین گونه ها از جمله G. lingulata، G. zahnii، G. Guzmania sanguinea و G. monostachia می باشد. این گیاهان دارای برگ های سبز براق و صاف و بلند هستند. رایج ترین واریته ها دارای براکت هایی هستند که به رنگ قرمز روشن هستند (یک نام رایج برای این گیاه ستاره سرخ مایل به قرمز است)، اما بسته به گونه، برخی از آنها زرد، نارنجی، بنفش یا صورتی هستند. شکوفه ها بسیار ماندگار هستند و دو تا چهار ماه ماندگاری دارند.

Neoregelia:

این گونه از همه جنس های bromeliad متنوع ترین گونه است. گونه هایی که به عنوان گیاهان آپارتمانی مورد استفاده قرار می گیرند دارای رنگارنگ ترین برگ ها هستند که از صورتی تا بنفش تیره متغیر است. این گیاهان گل سرخ های کوتاه و نسبتاً مسطح از برگ ها را تشکیل می دهند. عرض برخی از مینیاتورها بیش از 2 سانت نیست در حالی که سایر گیاهان می توانند تا یک متر عرض داشته باشند.

Vriesea:

گونه ای از جنس Vriesea دارای شکوفه های گرمسیری، پر مانند و دارای شاخ و برگ های متنوع است. در میان گونه های محبوب V. splendens و ترکیبی Vreisea’ Fireworks هستند.

Ananas comosus ‘Champaca’: Ananas سرده ای است که شامل آناناس معمولی است و رقم یکی از گونه ها، A. Comosus ‘Champaca’، یک آناناس زینتی است که اغلب به عنوان یک گیاه آپارتمانی رشد می کند. این بروملیاد دارای برگ های عنکبوتی و آناناس های مینیاتوری در بالای سنبله گل است.

تکثیر بروملیاد

تکثیر بروملیادها از شاخساره ها نسبت به روش کمتر رایج و دشوار رشد گیاه از بذر ترجیح داده می شود. بروملیادها با کاشت جوانه تکثیر می شوند. در یک چرخه رشد طبیعی، یک گیاه بالغ یک سنبله گل دارد که شامل گل های کوچک و گاهی کوچک و بی اهمیت است که توسط ساختارهای برگ مانندی به نام براکت که اغلب در زیر گل یا گل آذین هستند، احاطه شده اند. (در واقع براکت ها هستند که در این گیاهان جذاب ترین بخش هستند). براکت ها اغلب طولانی مدت هستند – گاهی اوقات برای ماه ها.

پس از مرگ گل، گیاه نیز طی چند ماه آینده شروع به مردن می کند. با این حال، گیاه مادر یک یا چند جوانه کوچکتر را در پایه خود می فرستد. وقتی این جوانه ها به اندازه یک سوم گیاه مادر رسیدند، می توان آنها را با دقت با یک چاقوی تیز و استریل جدا کرد و به صورت جداگانه در ظروف خود در گلدان قرار داد. جوانه ها معمولاً چند ریشه دارند، اما در غیر این صورت، پس از قرار گرفتن در گلدان در ظروف جدید، ریشه تشکیل می دهند.

آفات رایج

اگرچه بروملیادها گاهی مستعد ابتلا به شپشک‌های آردآلود، شته‌ها و فلس هستند، اما تا حد زیادی عاری از آفات شدید هستند. میتوانید با یک چوب پنبه ای آغشته به الکل، حشرات را تمیز کنید.

چگونه بروملیادها را شکوفا کنیم

در حالی که تکرار دقیق شرایطی که هر بروملیاد خاصی برای شکوفه دادن نیاز دارد دشوار است، برخی تحقیقات نشان داده اند که گیاهان را با میتوان با قرارز دادن در معرض گاز اتیلن مجبور به شکوفه دادن کرد. کیسه پلاستیکی شفاف و محکم بسته شده تا 10 روز با یک سیب رسیده راهکار شماست. سیب هنگام تجزیه گاز اتیلن تولید می کند. قبل از انجام این کار اطمینان حاصل کنید که آب از فنجان مرکزی بروملیاد خارج شده است.

مشکلات رایج بروملیادها

اگرچه بروملیادها تا حدودی گیاهانی هستند که به راحتی رشد میکنند، اما می‌توانند مستعد برخی مسائل نیز باشند. از مشکلات زیر آگاه باشید:

آبیاری بیش از حد

هنگامی که بروملیاد را آبیاری می کنید، اگر خاک گلدان را به جای پر کردن “فنجان” مرکزی تشکیل شده توسط برگ ها بیش از حد اشباع کنید ، بروملیادها دچار پوسیدگی میشوند. اینها گیاهانی هستند که شرایط نسبتاً خشک را ترجیح می دهند. همیشه بروملیادها را در ظروف دارای سوراخ زهکشی بکارید و اجازه دهید آب از داخل ظرف عبور کند تا مطمئن شوید که ریشه ها در آب نیستند.

همچنین هرگز از ظرف فلزی برای آبیاری استفاده نکنید. بروملیادها به فلز بسیار حساس هستند. از گلدان های فلزی نیز خودداری کنید.

آب سخت

آب سرشار از مواد معدنی می تواند باعث ایجاد لکه های آبی در پایه گیاه و در فنجان مرکزی شود. بهتر است با آب غیر معدنی آبیاری شود.

ظروف نامناسب

بروملیادها سیستم ریشه ای بزرگی ندارند، بنابراین آنها را در گلدان های کوچک با زهکشی مناسب بکارید که آب زیادی جمع نمی کنند. کاشت آنها در گلدان خیلی بزرگ و بدون زهکشی می تواند منجر به پوسیدگی شود.

در کل

آیا مراقبت از بروملیادها آسان است؟

در نگاه اول ممکن است به نظر برسد که این گیاه نیاز به مراقبت زیاد دارد اما اینطور نیست. خوشبختانه، برگ‌های آن‌ها با جذب رطوبت و سایر مواد مغذی از هوا، تمامی کارهای شما را ساده کرده اند.

رشد بروملیاد چگونه است؟

بروملیادها دیر رشد هستند و بالغ شدن آنها به گیاهان گلدار بین یک تا سه سال طول می کشد.

عمر یک بروملیاد چقدر است؟

اکثر بروملیادهای داخلی می توانند بین دو تا پنج سال قبل از مرگ گیاه مادری زندگی کنند.

جمع بندی

در این مقاله به ظریف ترین نکاات برای رشد و نگهداری گل زیبای بروملیاد نماد آرامش، خودنمایی و عشق دوستانه پرداختیم. بعد از مطالعه این مقاله خواهید فهمید که پرورش این گیاه آنقدر ها هم دشوار نیست. امید داریم که این مطلب مورد پسند شما عزیزان واقع شده باشد. نظرات و پیشنهادات خود را پایین این پست با ما در میان بگذارید. در صورتی که نیاز به مشاوره رایگان گل و گیاه داشتید کلیک کنید.

شرایط دریافت مشاوره رایگان گل و گیاه الی ماما