درباره بونسای بیشتر بدانید

مقدمه

بونسای درختان و گیاهانی هستند که در گلدان های کوچک رشد می کنند. این گیاهان ظریف به قدری زیبا هستند که گاهی حتی زیباتر از گیاهانی که در طبیعت رشد می کنند به نظر میایند. بنابراین، پرورش بونسای یک سرگرمی بسیار هنری و همچنین هنری سنتی برخواسته از ژاپن است. این کار نشانی از احترام ژاپنی ها برای موجودات زنده و بیان احساس آنها از زیبایی است. این کار بسیار بیشتر از پرورش گل های گلدانی حساس است و به تعهد بسیار بزرگتری از نظر فیزیکی و احساسی نیاز دارد.

فروش عمده بونسای

در زمان‌های قدیم معمولاً ، اشراف، کشیشان و دیگر افراد بلندپایه از پرورش بونسای لذت می‌بردند، اما مردم عادی نیز از دوره ادو (1603-1867) به بعد شروع به پرورش آن کردند. بعدها، در دوره میجی (1868-1912) بونسای به عنوان یک شی هنری مورد توجه قرار گرفت و مردم شروع به پرورش بونسای نه تنها به عنوان یک سرگرمی بلکه به عنوان یک فعالیت هنری کردند. نمایشگاه‌های بونسای در مقیاس بزرگ نیز شروع به برپایی کردند و کتاب‌های علمی در مورد تکنیک‌های رشد منتشر شد.

امروزه، پرورش بونسای همچنان یک سرگرمی جالب است که هرکسی از آن لذت می برد. همچنین این کار به عنوان بخش مهمی از سنت فرهنگی و هنری ژاپن در نظر گرفته می شود که در طول سال ها توسط آب و هوای این کشور و عشق مردم به طبیعت پرورش یافته است.

مراقبت از بونسای دیگر تنها یک سرگرمی ژاپنی نیست. بیش از 1200 نفر از 32 کشور در کنوانسیون جهانی بونسای که در شهر اومیا، استان سایتاما، در سال 1989 برگزار شد، شرکت کردند. این کنوانسیون به راه اندازی فدراسیون جهانی دوستی بونسای کمک کرد، که نیروی محرکه ای در محبوبیت بونسای در سراسر جهان بوده است. کنوانسیون جهانی بونسای هر چهار سال یک بار پس از نمایشگاه در ژاپن برگزار می شود و میزبانی آن ایالات متحده آمریکا (اورلاندو)، کره جنوبی (سئول)، آلمان (مونیخ)، ایالات متحده آمریکا (واشنگتن دی سی)، پورتوریکو (سان) و چین (جینتان) قبل از بازگشت به ژاپن (سایتاما سیتی) بوده است.

انواع بونسای

از انواع درختان و درختچه ها به عنوان بونسای استفاده می شود. در اصل، هر گیاهی را که بتوان در یک ظرف کوچک پرورش داد، می توان به عنوان بونسای نیز کشت کرد. محبوب ترین گونه های آن شامل نوعی کاج به نام شواکو است. افرا که رنگ برگ های آنها در پاییز تغییر می کند. درختان گلدار، مانند گیلاس و آلو و درختان میوه مانند به و خرمالو نیز به عنوان بونسای کشت میشوند. در کشورهایی غیر از ژاپن، از انواعی استفاده می شود که به بهترین وجه با آب و هوای محلی سازگار است. بلندی درختان می تواند تا 1 متر (3.3 فوت) برسد یا به اندازه ای کوچک باشند که در کف دست قرار گیرند.

سبک های پرورشی بونسای

چندین سبک پایه برای بونسای ها وجود دارد. درختان بونسای سبک چوکان دارای تنه ای هستند که مستقیماً به سمت بالا رشد می کند و شاخه هایی که به طور متعادل به سمت چپ، راست، جلو و عقب کشیده می شوند. درختان سبک شاکان دارای تنه ای مایل هستند که به یک طرف متمایل می شوند. درختان سبک مویوگی دارای تنه S شکل منحنی هستند. سبک فوکیناگاشی توصیف درختی است که توسط بادهای قوی شکل می‌گیرد. این درخت دارای تنه‌های خمیده و شاخه‌هایی است که در یک جهت رشد می‌کنند. سبک Kengai درختی را توصیف می‌کند که به سمت پایین خم می‌شود، که در مناطقی با شیب‌های تند مانند صخره‌ها یافت می‌شود. در حالی که همه انواع درختان بونسای شکل درختی دارند که به بهترین وجه با آنها سازگار است، مهم ترین چیزی که باید در نظر داشت این است که به درخت اجازه دهیم فردیت خود را آزادانه بیان کند، بدون اینکه آن را مجبور به تناسب با دسته خاصی کند و به آن کمک کنیم تا به دست آورد.

فرآیند پرورش بونسای مستلزم کنترل نوع شکل درختان است. گاهی لازم است شاخه ها را با سیم خم کنید یا به طور کلی آنها را قطع کنید. ممکن است فکر کنید که این کار اشتباه است، اما این مراحل برای سالم ماندن درخت در گلدان ضروری است. البته درختان زندگی خاص خود را دارند و مطابق با قوانین طبیعت رشد می کنند، بنابراین هرگز نمی توانند به طور کامل توسط انسان کنترل شوند. نکته کلیدی این است که اراده خود را به آنها تحمیل نکنید، بلکه قدردانی از حرمت هر گیاه زنده و با آنها با عشق و احترام رفتار کنید. بونسای هایی که روز به روز آبیاری شده اند و با محبت از آنها مراقبت می شود، می تواند تأثیر عمیق و ماندگاری بر بیننده بگذارد. به خصوص وقتی چنین درختانی قرن ها قدمت دارند و از دوستداران بونسای از نسلی به نسل دیگر منتقل شده اند.

شرایط دریافت مشاوره رایگان گل و گیاه الی ماما

برخلاف دیگر آثار هنری، تا زمانی که درختان هنوز زنده و در حال رشد هستند، چیزی به نام بونسای “تمام” وجود ندارد. آنها باید به طور روزانه مورد توجه قرار گیرند. به همین دلیل است که پرورش بونسای گاهی اوقات یک هنر بی پایان نامیده می شود. با این حال، برای بسیاری از علاقه مندان، دقیقا همین بی زمانی است که پرورش بونسای را بسیار ارزشمند می کند.